Yunus PARLAR

İstanbul İstanbul Olalı

Uzanıp Kanlıca’nın orta yerinde bi taşa
Gözümün yaşını yüzdürdüm Hisar’a doğru
Yapacak hiçbir şey yok gitmek istedi gitti
Hem anlıyorum hem çok acı tek taraflı bitti

Bi lodos lazım şimdi bana, bi kürek, bi kayık
Zulada birkaç şişe yakut yer gök kırmızı
Söverim gelmişine geçmişine ayıpsa ayıp
Düşer üstüme akşamdan kalma sabah yıldızı

Ah İstanbul İstanbul olalı
Hiç görmedi böyle keder
Geberiyorum aşkından
Kalmadı bende gururdan eser

İstanbul İstanbul olalı
Hiç görmedi böyle keder
Geberiyorum aşkından
Kalmadı bende gururdan eser

Sezen AKSU

İstanbul Olmak


Değişen belki Boğaz'ın suları,
Bu İstanbul sabahında seni buluyorum.
Nasıl söylemeli bilmemki -aşağı yukarı-
Ben İstanbul'a geldim mi, İstanbul oluyorum..

Bebek'te ellerin, Kücüksu'da yüzün,
Sırtında deniz mavisi bluzun;
Kavak ağaçlarınca ince uzun
Bir İstanbul sabahında seni buluyorum.

Düştü pencerelere bir günaydın,
Evlerin, yolların uyanması yakın,
Tek çizgide şimdi dün,bu gün ve yarın
Bir İstabul sabahında seni buluyorum.

Beni Eyüp'e götürür bulutlar,
Belki onlarında bir bildigi var.
Şarabım beyoğlu, ekmegim Üsküdar,
Ben İstanbul'a geldim mi,İstanbul oluyorum..

Çok uzaklardan gelmişim,ıslanmışım,
Şiir yazmak değil sevmek işim;
Ne olur,bozulmasın düşüm,
Bu İstanbul sabahında seni buluyorum

Ben İstanbul'a geldim mi,İstanbul oluyorum

Mustafa Necati Karaer