Oysa ben hiç kaybetmedim...

paylaşım için teşekkürler.çok güzel...

"Asla keşkelerim olmadı...

Karşıma bazen gerçek yüzler, bazen sahteler çıktı ama olsun ben yine sadece hislerimle yaşadım !

Asla sevmediğim birine seni seviyorum demedim, ya da asla birini severken karşılığını beklemedim.

Dostluğuma değer biçmedim...":S

Ne kadar da hayatın içinden sözler... Teşekkürler Volkan.

Birileri hayatından kaybolurken,kaybettim sanırsın,aslında belkide kazanmışsındır ,
Bazılarıda kazandım sanır,bir insanı kaybederken sonra anlarki;
Asıl kazanan içindeki kötü sesin ta kendisidir...

İnsanları kazanmak çok zordur,kaybetmekse çok kolay...


Paylaşım için teşekkürler Volkan.

Yazı ilk bakışta vurdumduymaz ve rahat bir tavır sergilese de aslında kendi içinde çelişkileri olan bir yazı...

Yaşadığım bir tek andan bile pişmanlık duymadım
Asla keşkelerim olmadı


Ama hata insana mahsustur dedim. Affettim, af diledim

Keşke demiyorsan af da dilemeyeceksin affetmeyeceksin de...

Sevdiysem sonuna kadar gittim, bitirdiysem öldürse de hasreti geriye dönmedim

Burada da alabildiğine bencil ve hatta megaloman bir tavır var...

Hayat böyle değil...

Oysa ben hiç insan kaybetmedim
Sadece zamanı geldiğinde vazgeçmeyi bildim o kadar !!!

Buna yazan bile inanmamıştır bence, aslında vazgeçmek kaybetmek demektir...

Fena bir yazı değil ama, mantık hataları var... Biraz ütopik bir yaklaşım tarzı var... Hayat kurallarını kendi yazdığı yasalara göre uygulamaya çalışan ama aslında kendiyle çelişen bir insanın kendini rahatlatmak için duymak istediği şeyleri söylemesidir bu...

Kısacası yazıyı çok beğenmedim...

bakış açıları pencereler her daim farklı manzaralar da olabilir... yaşam bir serüvendir yeri geldiğinde vazgeçmeyide bilmelidir kişi... bu asla bir kaybediş değil bir başlangıçtır...

Vazgeçmek bazen bir yanılgının sonucu bazen de sebebidir, vazgeçmek bir kaçıştır, kendini kurtarmaktır, savaşı bırakmaktır, başarısızlığın gizli öznesidir, vazgeçmek korkaklıktır çoğu zaman, zayıflıktır, vazgeçmek bencilliktir tutunamamaktır, vazgeçmenin çoğul mazeretleri yoktur kişiseldir, vazgeçmek başlı başına bir başlangıç değil bir sondur, sonrasındaki bir başlangıç vazgeçmenin bu olumsuzluklarını görmezden gelmeyi haklı çıkaramaz...

Vazgeçmek her durumda kaybetmektir kazanmamışlıkları...

Pencere aynı, manzara da, ama kişide bıraktığı his başka...

Güzel sohbet

şadığım bir tek andan bile pişmanlık duymadım
Asla keşkelerim olmadı

Ama hata insana mahsustur dedim. Affettim, af diledim


Keşke demiyorsan af da dilemeyeceksin affetmeyeceksin de...

(keşke dememek hata yapmıyorum değildir, iyi kötü kabullendiğinde de keşke denilmez. )

---------------------------------------------------------

Sevdiysem sonuna kadar gittim, bitirdiysem öldürse de hasreti geriye dönmedim

Burada da alabildiğine bencil ve hatta megaloman bir tavır var...

Hayat böyle değil...

( Hayat herkese göre değişir ! Bazılarına göre böyledir )


-----------------------------------------------------------

Oysa ben hiç insan kaybetmedim
Sadece zamanı geldiğinde vazgeçmeyi bildim o kadar !!!

Buna yazan bile inanmamıştır bence, aslında vazgeçmek kaybetmek demektir...

( eğerki sen kaybetmeden biri kaybolduysa ,
sende ondan yüreğinin sesinden vazgeçtiysen o insanı sen kaybetmemişsindir..
vazgeçmişsindir peşinden koşmaktan..)

evet abi güzel sohbet teşekkürler...

(keşke dememek hata yapmıyorum değildir, iyi kötü kabullendiğinde de keşke denilmez. )

Af diliyorsan bu eylemin içinde şu saklıdır "ben bir hata yaptım, keşke yapmasaydım, beni affet" işte sana keşke...

(Sevdiysem sonuna kadar gittim, bitirdiysem öldürse de hasreti geriye dönmedim)

Bu cümle yazının geneliye çelişiyor... Sonuna kadar gitmek amenna, bitirdiysem geri dönmem demek zaten sonuna kadar gitmediğin anlamına geliyor... Sonuna kadar gitmeyi becerebilen birisi geri dönmez...

( Hayat herkese göre değişir ! Bazılarına göre böyledir )

Saatte 80km hızla giden bir tren sana çarparsa kuvvetle muhtemel ölürsün Senin trene bakış açının trenin umrunda olduğunu sanmıyorum Hayatın bazı gerçekleri kişiden kişiye değişemez...

( eğerki sen kaybetmeden biri kaybolduysa, sende ondan yüreğinin sesinden vazgeçtiysen o insanı sen kaybetmemişsindir..
vazgeçmişsindir peşinden koşmaktan..)

Yazarın söylemi bu değil ama... Kaybolan birinden vazgeçmiş olmazsın çünkü olmayan birşeyden vazgeçemezsin.. Vazgeçmek hali hazırda var olan birşeyi, bir kişiyi, bir eylemi bırakmaktır ve kişisel bir eylemdir... Bu senin dediğin vazgeçmek değil terkedilmektir... Zaten gitmiş birinin ardından fukara avuntusu bir cümle kurmaktır kendi kendine

Çalıştığın şirkette yangın çıkmış ve yok olmuş, sen bu şirketten istifa mı etmiş oluyorsun (vazgeçmek) bu durumda?

(Sevdiysem sonuna kadar gittim, bitirdiysem öldürse de hasreti geriye dönmedim)

Bu cümle yazının geneliye çelişiyor... Sonuna kadar gitmek amenna,
bitirdiysem geri dönmem demek zaten sonuna kadar gitmediğin anlamına geliyor...
Sonuna kadar gitmeyi becerebilen birisi geri dönmez...

unutmamak gerekir ki ilişkilerde tek taraflı değildir hiç birşey... bir taraf sonuda kadar gitmeyi seçer diğeri yolda yorulur biter... koluna girer taşırsın olmadı omuzlarsın ama o kişi isteiyor ise tüm bunları yapıcak hiç bişeyde kalmamıştır oracığa gömmen gerekir... yani uzun lafın kısasısen sonuna kadar gitmeye razı olsanda zorla kimseyi bir yere taşıyamaz bir erdeme bir sona ulaştıramazsın...
----------------------------------------

( Hayat herkese göre değişir ! Bazılarına göre böyledir )


Burada da alabildiğine bencil ve hatta megaloman bir tavır var...

Saatte 80km hızla giden bir tren sana çarparsa kuvvetle muhtemel ölürsün Senin trene bakış açının
trenin umrunda olduğunu sanmıyorum Hayatın bazı gerçekleri kişiden kişiye değişemez...


burda bencil megaloman demiştiniz ben ona göre hayat herkese göre değişir dedim,
herkes farklı derecede bencil ,megolaman ,iyi,kötü,hayalperest olabilir tavırların derecesi herkeste aynı değildir...

Yoksa tren çarparsa ölmem demedim

-----------------------------------------

( eğerki sen kaybetmeden biri kaybolduysa, sende ondan yüreğinin sesinden vazgeçtiysen o insanı sen kaybetmemişsindir..
vazgeçmişsindir peşinden koşmaktan..)

Yazarın söylemi bu değil ama... Kaybolan birinden vazgeçmiş olmazsın çünkü olmayan birşeyden vazgeçemezsin..
Vazgeçmek hali hazırda var olan birşeyi, bir kişiyi, bir eylemi bırakmaktır ve kişisel bir eylemdir...
Bu senin dediğin vazgeçmek değil terkedilmektir... Zaten gitmiş birinin ardından fukara avuntusu bir cümle kurmaktır kendi kendine

Çalıştığın şirkette yangın çıkmış ve yok olmuş, sen bu şirketten istifa mı etmiş oluyorsun (vazgeçmek) bu durumda?




insan fabrika gibi olsaydı keşke yangın çıkıp yok olsaydı Geride duygusuz bir kül kalsaydı
Sanırım insan yapısıyla fabrika aynı değil biraz manevi duygular ağır basıyor,
biri kaybolduysa, bazen bulunmak için bir adım bekleyebiliyor ama o adım yok vazgeçtim gibi.. o anlık duygu seli kimi nereye götürürse,
herkesi farklı bir yere götürdüğü belli ...


Herşeyden öte tüm bu söyleşimizden de ötede bir şey vardır ki insanların düşünceleri duyguları ve hisleri herkese göre değişkendir. Bunun için kime neye göre doğru olduğu sonsuza kadar tartışılsa da sonuçlanamaz. Bu güzel söyleşi için tekrar teşekkürler...

ben yazıdan çok yorumları sevdim..Paylaşıma ve yorumlara teşekkürler..

yazı da güzeldi ama yorumlar daha bir güzeldipaylaşım için teşekkürler...

Onlar belki beni saflıkla yargıladılar. Belkide içten içe sinsice güldüler. Ama asıl unuttukları şuydu
Ben aldanmadım. Aldanan her zaman kendileri oldular ama bunu anlayamadılar
Bir insan kaybının ne olduğu bilemedikleri için
Kaybetmek onlar için bir alışkanlık haline geldiği için
Oysa ben hiç insan kaybetmedim
Sadece zamanı geldiğinde vazgeçmeyi bildim o kadar !!!

çok güsel sözler paylaşım için çok tşk

Ben yine de yazarın ciddi duygu çelişkileri olduğunu düşünüyorum Gel-gitleri olan bir ruh hali var gibi... Dediğim gibi sadece kendini rahatlatmak için yazmış gibi görünüyor.. Benim penceremden bu görünüyor