80'lerde Dogmak, 90'larda Buyumek...

Doksanlarda cocuk olmak enteresanliktir..pazar aksamlari bizimkiler izlemektir.. pazartesinin okul hazirligi yapilir, sanki pazar degil de pazartesi banyo yapsak olmuyormus gibi illa pazar gunleri banyo yapardik.. cocuk kalbimizle kapici Caferi sever, Sabri beye kil olurduk.. ali desen, bizimle buyuyordu onu gordukce buyudugumuzu hissediyorduk.. gelecege donus televizyon ekraninda her goruldugunde kalpte tuhaf bir carpinti hisseder.. dokuz aylik oynarken topun besIkten gecmesi uzerine "off! gitti namus!" derdik.. patlayan seker ile kolanin bir arada tuketilmesi ile midenin patlayacagina inanir, bayramlarda tanidik evleri dolasip el opmek, english with me lerle Ingilizce ogrenmeye calisirdik.. biraz da "turkis kovboylar" sarkisini diline dolamaktir doksanlarda cocuk olmak..micheal jackson’in eski halini gorup hayretlere dusmek, elm sokaginda kabus izleyip aksam annenin seninle uyumasi icin yalvarmak, kanald'nin ilk acildigi donemlerde tsubasa izlemek, yerli mali haftasinda okula cikita muz getirenleri kinamak cikita yerli degil ogretmenim diyip getireni ispiyonlamak, gazetelerden kupon kesip 14 kupona kocaamaan oyuncak ayi almak, annenin gazetelerden gelen tabak canak icin ayni gazeteden on tane aldigina tanik olmak, bir donem tum evlerdeki tabak canagin "acropal" olmasi ve misafirlige gelince tabaklara bakip siritmak, hey corc versene borc sarkisini ezbere bilmek anlam verememek ve tam techizatli kameraman arkadas cevat kelle'ye sempati beslemektir doksanlarda cocuk olmak..yazlari, sabah uyanip susam sokagi seyredip, oglen, annenin elimize tutusturdugu nevaleler ile "anneeeeaaa ben mahalle macina gidiyom" diyip, "ezan okunmadan once evde ol esek sipasi" nidalari esliginde, koltuk altinda bilmem kac katli kames top ile isIk hiziyla evden kacip solugu arkadaslarla birlikte atari salonunda almak, street fighter 'dan sIkilip, en sIki arkadas ile haggar oynamakti.susam sokagi'ndaki Nihat amcayi, Zehra teyzeyi, Tahsin ustayi ve dev yaratik minik kus'u herkesten iyi bilsen de aslinda yillar sonra fark edilir ki, zihinde kurulanla onlarin gordugu cok farklidir. senin kurabiye canavarinin kocaman disleri vardir ornegin ve kirpik, ayaklari gorunmeden kufede yasayan turden bi kahraman degildir. Edi ile budu 'nin hangisinin uzun ince, hangisinin kisa tombul oldugu arada gider gelir, zira ezber yaniltir seni kimi zaman, ve karistiriverirsin uysal ve guler yuzlu olanla hircin ve aksi olani. su hep konusu gecen "sev dunyayi acilir her kapi, iste susam sokagi" sarkisini acayip merak edersin ve hic duymadigin icin seslerini, altan erkekli'nin edi'yi seslendiriyor olmasi en az seni sasirtir...doksanlarda, pazar gunleri evlerde genelde misafir olurdu ya da biz misafirlige giderdik.. bir sure evin icinde oturup da illallah dedirtecek kadar cok sey kirar, argo konusarak anneyi sinirlendirmeyi basarir, nihayet annelerin basindan savma amacli izinleriyle sokaga cikardik.. guclu olanin kazandigini, yasi buyuk olanin hiyerarsi estirdigini misket oynarken ogrendik.. son rakamina gore, takimina gore, futbolcu kartlariyla kapismak, utmek fiilini ilk bu oyunla ogrenmekti. sen kazanmis olsan bile o donemde “¤¤¤” diye tarif ettigimiz bir cocugun futbolcu kartlarini kapip kactigini gozlerimizle gorduk, play station bize uzakti atarilerimizi canimiz kadar sever ama once arkadas derdik.. parkta yeterince yorulup, 9 tas da kazanmadan, ustumuz yeterince kirlenmeden ya da annemiz bizi eve cagirmadan, ev denen seyin varligi aklimizda yoktu..ayrica doksanlarda cocuk olmak televizyondaki haber bultenlerinde Bosna hersek’teki katliam goruntulerini buyuk bir dehsetle izlemek, savasin ne kadar berbat bir sey oldugunu anlamak ve nicin savas oldugunu sorgulamaktir. katliam goruntulerini izlerken gozyaslarini tutamamaktir. ayrica her gun 'pkk yine su kadar askerimizi sehit etti' , 'pkk bir otobusu durdurdu ve icindekileri taradi' turunden haberleri duymak ve terorden nefret etmektir.biz tarkani kendi ellerimizle buyutmustuk.. dislerinin ayrik oldugu gunleri bilirdik. divaliginin nerden geldigini anlayamadigimiz bir ajda pekkan vardi, bebeto burak kut vardi mesela bizim icin bisey ifade etmese de ablamin odasindakiposterini hala hatirlarim, simdi zar zor hatirladigim ortada kuyu var yandan gec ozan, arabasi olup da ruhu olmayan mustafa sandal ciktiginda biz cocuktuk.. yonca evcimik aboneydi o zamanlar, nedendir bilinmez 9.15 vapurunu beklerdi.. sezen hep sezendi..biz 90larin cocuklari ne 80ler gibi siyasi bir karmasanin ortasindaydik, ne de milenyum cocuklari gibi teknolojinin icine dogmustuk. hem atari hem bilgisayar kullandik, hem rock hem arabesk dinledik, trt nin tek kanal gunlerini gormemis olsak dahi az kanal nedir bilirizbiz hem erkan yolac' a, hem cem yilmaz' a gulduk, cem ozer' in laf lafi aciyorla turkiye’nin ilahi oldugu gunleri de hatirlariz..bir de super mario vardi mesela, ondan sonra hicbir oyun kahramanini sevemedim, ondan sonra hic kimse mantarini tastan cikarmadi.. bir de hicbir oyunu bitirmek icin bu kadar cok ugrasmadim hicbir oyunun sonuyla ilgili super marionun son bolumuyle ilgili duydugum kadar cok yalan duymadim;-ya benim kuzenim bitirdi super marioyu.. son bolumde atesten atlayip, suda yuzyomussun, havada ates edip, karada siciyomussun!-yalan atma! yalanci abim dedi ki sonunda mario oluyomus..super marioyu bitirme hayalleri kurup her seferinde "thank you mario but the princess is an another castle" yazisini gorup bisi anlamayip ingilizce bilen ablaya sorup "yok prensesi kurtaramamissin baska bi kaledeymis" diyince uzulmek, gun geldi 8-4e gelip bitirdik marioyu.. zaten bizim eve de bilgisayar gelmisti.. mario’nun pabucu dama tabi.. sonra gomleklerimi pazar aksamlari annem degil, pazartesi sabahi bizzat ben okula gec kalmamak icin bir yandan dis fircalayarak utuler oldum.. pazar gunleri ben arkadaslarimla geziyor, annemle babamsa haftanin yorgunlugunu atmak icin evde kaliyorlardi.. velhasil 90lar bitiyor, ben buyuyordum..80'lerin sonunda 90'larin basinda cocuk olmak...80'lerin Sonunda 90'larin basinda cocuk olmak bence sunlar demek;-Atari salonlarina gidip, 10 jetonu daha ucuza almak.-Demet Akbag tiyatroyu beklemek.-Taso oynamak.-Video kiralamak.-Terminator'u sinemada seyretmek.-Reebok Pump almak.-"Back to the future, Rocky Serisi, Ninja Kamplumbaglar, HayaletAvcilari, Cakmaktaslar,Beverly Hills 90210'u izlemek.-Pazar 88, pazar 89, pazar 90, pazar 91 .....-Tipi tip cignemek.-He man izlemek.-Kablolu yayina gecme serefine nail olmak.-Coca Cola'nin 1 litrelik depozitolusiselerde satilmasidir.-Star TV'deki Turnike'yi, Parliement Pazar Gecesi sinemasiniizlemek.-Adam olacak cocuk, 7'den 70'e nin izlenmesi.-Gazete kuponu ile ev, araba verilmesine tanik olmak.-Surekli Aydinlik icin 1 dakika karanlik eylemine katilmaktir.-"All that she wants, informer" dinlemek.-Pazar sabahlari alf seyretmek.-Voltran, he-man,denver, ninja turtles, clementine izlemek.-Siyah-Beyaz televizyonu gormus olmak.-Micheal Jackson'dan Bad sarkisini defalaraca dinlemis olmak.-Schumacher'in Turkiye'ye gelisini gormek.-Mahalle ve mahalleden oyun oynamak kavramini son yasan nesil.-Neler oldugunu anlamadan televizyon'dan korfez savasini izlemektir.-MC Donalds'in Turkiye'ye ilk geldigi gunleri yasamis olmaktir.-Doritos'a panco diyebilen nesildir.-Ilkokul 5'teAnadolu Liseleri ve Kolejler sinavina hazirlanmak.-Berlin duvari'nin yikilmasinin tek sonucunun, berlin'in farklikisimlarinda oturan akrabalarin artik birbirlerini gorebilmelerioldugunu sanmak.-Banka olarak sadece imar bankasini bilmek...-Yakari izlemektir.-"Eskiden buralar portakal bahcesiydi, bos araziydi" diyebilmek.-Street Fighter'da "Guy" ile oynamak.-Bilye, gulle oynamak.-gazoz kapagi oynamak.-Televizyonla buyutulen ilk nesil olmak.-emanulla izlemek..-mahalle maclari yapmak..-commodore 64 efsanesi..-cumartesi geceleri bir baska gece'yi izlemek ve ozellikle bennyhill'in skeclerini yakalamaya calismak-solo test'te 1 tane birakip bilgin olmaya kasmak-hbb'de amerikan futbolu maci izlemek-anadoludan gorunum'u izlemek ve sehit haberleriyleuzulmek-Edi ile Budu hastasi olmak.-Sadece pazar gunleri yikanmak.-Kontra pedal BMX bisIklet sahibi olmak.-Cine 5'in ilk acildigi gune ve aksamina tanik olmak.-"Bugun gunlerden cuma, merhaba hanimlar merhaba"-Moonlighting, hayat agaci, cesur ve guzel izlemek.80'lerin sonunda, 90'larin basinda cocuk olmak zor ama bir o kadarda guzel bir seydir.Bir ulkenin hangi asamalardan, nasil gectiginetanik olmaktir...Gencligin gelisimi acisindan kayip bir donemdir...