sevgiden-iz
🌟Usta Tasarımcı🌟
- Katılım
- 26 Şub 2010
- Mesajlar
- 335
- Tepkime puanı
- 67
Gülse Birsel’ in “GAYET CİDDİYİM” adlı kitabından alıntılamaya devam:
Gülümsemeye devam...
Bu defa çocukluk ve annelik duygularını yazmış
(Annelik duyguları herkesin bakış açısına göre değişir ama beni çok güldürdü.)
Artniyet yok, sorgulama yok, okuyanları neşelendirsin diye alıntıladım.
ÇOCUKLUK BERBATTIR
İnsanlar çocukluk günlerini özler, “Ah ah, ne güzeldi çocukluğum, keşke o günlere dönsem! “ derler.
Halbuki çocukluk berbattır!
Nasıl unutursunuz? Çocukluk, sizin yapacağınız her şeye başkalarının karar verdiği bir dönemdir!
İstediğiniz zaman yemek yiyemezsiniz, istediğiniz zaman televizyon seyredemezsiniz, tek başınıza dışarı çıkamazsınız. Okuyacağınız kitaplara, ne zaman uyuyacağınıza, kimle arkadaşlık edeceğinize, ne kadar çalışacağınıza, neyi, ne zaman ve ne kadar yiyeceğinize bile başkaları karar verir!
Çocukluğunuzda koyulan yasakların size şimdi uygulandığını düşünün!
Şimdi şöyle diyebiliyorsunuz: “Ay, öğlen çok yedim, akşam yemeği yemeyeceğim. Ama şuradan biraz çikolata alayım.”
Çocukken mümkün mü? Diyelim ki, şimdiki yaşınızda, size aynı şeyler yapılıyor:
“Hayır çocuum, çikolata yiyemezsin. Yemekten önce yasak. Ayrıca akşam yemeği yenecek. Yiyeceksin. Hem de ıspanak yiyeceksin!” :rofl:
“Asla yemem. Ayrıca ben gecemi planladım, harika bir film başlıyor, onu seyredeceğim.”
“Olmaz. Film yok. Ispanağını yiyip erkenden yatacaksın! Yatmadan önce de ayaklar yıkanacak, süt içilecek.”
Çocukluk sıkıcıdır, berbattır ve bitmek bilmez. Bence herkes büyüdüğü için şükretmelidir.
ÇİKOLATA YEME, ISPANAK YE!
Doktorların şeker çikolata düşmanlığını anlamak mümkün değil.
Çocukken az çekmedik.
“Şeker yeme, dişlerin çürür!”:rofl::rofl:
Yahu onlar süt dişleri. Nasıl olsa yarın öbür gün dökülecekler. İstediğin kadar şeker çikolata yiyip, dişlerini hiç fırçalamadan dolaşma, hatta çürümüş kahverengi dişlerle umursamadan sırıtma lüksü yalnız çocukken var! Bıraksanıza rahat.
Yıllarca şunu dinledik: Ispanaktan önce pasta yok, çikolata yeme, ıspanak ye.
Sonra da biz büyüyünce keşfettiler ki, çikolatada insanı mutlu eden, gayet yararlı feniletilamin maddesi var. Ispanakta hiçbir halt yok!
Hatta zannettikleri gibi demir bile yok. Temel Reis koskoca bir yalanmış yani!
Ya bizim mutsuz çocukluklarımızın hesabını kim verecek?:rofl:
Bir araya gelip en azından tazminat davası açalım derim. Bana katılın, köşeyi dönüp en azından şimdi mutlu olalım.
ANNELERE BULAŞMAYA GELMEZ!
Anneleri öfkelendirmeyin, çok tehlikeli olabilirler.
Anneler, yıllarca altınızı değiştirip, size zorla yemek yedirmeye çalışmış, aylarca uykusuz bıraktığınız insanlardır ve bu sebepten, sinirleri yay gibi gergindir.:headbang:
Bu aşamaları geçirip, bu çileleri çektikten sonra, bir annenin rasyonel ve sağlıklı olmasını beklememek gerekir!
Mesela bir baba kızarsa azarlar, anne terlik atar.
Neden terlik? Çünkü eline o anda geçirebildiği üç boyutlu, kavranabilir tek obje odur. Yani o anda çekiç olsa, onu fırlatabilir!
(Yok artık daha neler bu kısmı biraz abartılı olmuş. Ben katılmadım bu görüşe S.D)
Bunun sebebi, mesela sizin az yemek yemeniz de olabilir tabii. Aslında iyiliğinizi istemektedir yani.
Zaten çoğu zaman annelerin cezalarıyla, ceza verme sebepleri arasındaki mantık ilişkisi tartışılır.
Mesela anne bağırır: “Ayağına bir şey giy, üşüteceksin, giy çabuk, bacaklarını kırarım!”
Şimdi çocuk üşütse, en geç bir haftada iyileşir. Ama bacak kırığı, nereden baksan bir ay.
Dediğim gibi anneler rasyonel değildir.:rofl::rofl::rofl:
------------------------------------Alıntıdır.-----------------------------------
Gülümsemeye devam...
Bu defa çocukluk ve annelik duygularını yazmış
(Annelik duyguları herkesin bakış açısına göre değişir ama beni çok güldürdü.)
Artniyet yok, sorgulama yok, okuyanları neşelendirsin diye alıntıladım.
ÇOCUKLUK BERBATTIR
İnsanlar çocukluk günlerini özler, “Ah ah, ne güzeldi çocukluğum, keşke o günlere dönsem! “ derler.
Halbuki çocukluk berbattır!
Nasıl unutursunuz? Çocukluk, sizin yapacağınız her şeye başkalarının karar verdiği bir dönemdir!
İstediğiniz zaman yemek yiyemezsiniz, istediğiniz zaman televizyon seyredemezsiniz, tek başınıza dışarı çıkamazsınız. Okuyacağınız kitaplara, ne zaman uyuyacağınıza, kimle arkadaşlık edeceğinize, ne kadar çalışacağınıza, neyi, ne zaman ve ne kadar yiyeceğinize bile başkaları karar verir!
Çocukluğunuzda koyulan yasakların size şimdi uygulandığını düşünün!
Şimdi şöyle diyebiliyorsunuz: “Ay, öğlen çok yedim, akşam yemeği yemeyeceğim. Ama şuradan biraz çikolata alayım.”
Çocukken mümkün mü? Diyelim ki, şimdiki yaşınızda, size aynı şeyler yapılıyor:
“Hayır çocuum, çikolata yiyemezsin. Yemekten önce yasak. Ayrıca akşam yemeği yenecek. Yiyeceksin. Hem de ıspanak yiyeceksin!” :rofl:
“Asla yemem. Ayrıca ben gecemi planladım, harika bir film başlıyor, onu seyredeceğim.”
“Olmaz. Film yok. Ispanağını yiyip erkenden yatacaksın! Yatmadan önce de ayaklar yıkanacak, süt içilecek.”
Çocukluk sıkıcıdır, berbattır ve bitmek bilmez. Bence herkes büyüdüğü için şükretmelidir.
ÇİKOLATA YEME, ISPANAK YE!
Doktorların şeker çikolata düşmanlığını anlamak mümkün değil.
Çocukken az çekmedik.
“Şeker yeme, dişlerin çürür!”:rofl::rofl:
Yahu onlar süt dişleri. Nasıl olsa yarın öbür gün dökülecekler. İstediğin kadar şeker çikolata yiyip, dişlerini hiç fırçalamadan dolaşma, hatta çürümüş kahverengi dişlerle umursamadan sırıtma lüksü yalnız çocukken var! Bıraksanıza rahat.
Yıllarca şunu dinledik: Ispanaktan önce pasta yok, çikolata yeme, ıspanak ye.
Sonra da biz büyüyünce keşfettiler ki, çikolatada insanı mutlu eden, gayet yararlı feniletilamin maddesi var. Ispanakta hiçbir halt yok!
Hatta zannettikleri gibi demir bile yok. Temel Reis koskoca bir yalanmış yani!
Ya bizim mutsuz çocukluklarımızın hesabını kim verecek?:rofl:
Bir araya gelip en azından tazminat davası açalım derim. Bana katılın, köşeyi dönüp en azından şimdi mutlu olalım.
ANNELERE BULAŞMAYA GELMEZ!
Anneleri öfkelendirmeyin, çok tehlikeli olabilirler.
Anneler, yıllarca altınızı değiştirip, size zorla yemek yedirmeye çalışmış, aylarca uykusuz bıraktığınız insanlardır ve bu sebepten, sinirleri yay gibi gergindir.:headbang:
Bu aşamaları geçirip, bu çileleri çektikten sonra, bir annenin rasyonel ve sağlıklı olmasını beklememek gerekir!
Mesela bir baba kızarsa azarlar, anne terlik atar.
Neden terlik? Çünkü eline o anda geçirebildiği üç boyutlu, kavranabilir tek obje odur. Yani o anda çekiç olsa, onu fırlatabilir!
(Yok artık daha neler bu kısmı biraz abartılı olmuş. Ben katılmadım bu görüşe S.D)
Bunun sebebi, mesela sizin az yemek yemeniz de olabilir tabii. Aslında iyiliğinizi istemektedir yani.
Zaten çoğu zaman annelerin cezalarıyla, ceza verme sebepleri arasındaki mantık ilişkisi tartışılır.
Mesela anne bağırır: “Ayağına bir şey giy, üşüteceksin, giy çabuk, bacaklarını kırarım!”
Şimdi çocuk üşütse, en geç bir haftada iyileşir. Ama bacak kırığı, nereden baksan bir ay.
Dediğim gibi anneler rasyonel değildir.:rofl::rofl::rofl:
------------------------------------Alıntıdır.-----------------------------------
