çocuk gözüyle ramazan:))

bir çocuğun ramazanı kendi dünyasında yaşayışını mizahi bir dille anlatan ve okurken zevk aldığım güzel bir yazı


Ramazan 1

Bugün evde bir acaiplik var. Herkes sessizce işine okuluna gidiyor. Annem
'Zeynep hadi sana kahvaltı hazırladım' dedi. Kimse yemek yemiyor, su
içmiyor. Ablam bile!

Ramazan 5

Önce diyet yaptıklarını sanmıştım. İzledim hepsini. Akşama doğru hepsi
sessizleşiyor. Sofrayı hazırlayıp ezanı bekliyorlar. Onları böyle
seyretmek, öyle hoş ki. Başka zaman, susmak bilmeyen ablamın bu hali içten içe
güldürüyor beni. Ama gülmeye cesaretim yok.

Ramazan 9

Niye böyle yapıyorlar? Ablama sordum, 'büyüyünce anlarsın' dedi. Zaten
başka ne der ki. Anneme sordum, Ramazan dedi. Babama sordum, Oruç dedi.

Ramazan 11

Bu Ramazan ve Oruç isimli iki kişi, bizimkilere yeme-içme yasağı koymuş
demek. Arkadaşım Fatıma'ya sordum. Onun ailesi de gündüzleri yemek yemiyor
su içmiyormuş.

Ramazan 14

Kaşık çatal sesleri, konuşmalar duydum. Uyandım. Babama haber vermeye
koştum, yatağında yok! Çaresiz, huysuz ablamın odasına koştum. O da yok!
Korkmadım, 'ben bu hırsızların hakkından gelirim' dedim. Aldım elime
paspasın sapını, aniden açtım mutfak kapısını.>
Sopamı havaya kaldırdım öylece kaldım oracıkta.
Bizimkiler yemek yiyorlar! Vay uyanıklar. Gündüz Oruç ile Ramazan'dan
korkup gece yiyorlar.
Bir de üstüme gülüyorlar.
Korkaklar.

Ramazan 17

Önceleri, Oruç ile Ramazan'ı bulup şikayet etmeyi düşündüm. Fakat ablamın
yemek yemedikçe pamuk gibi yumuşadığını fark ettim. Babam ile Annem de
artık tartışmıyorlar.
O zaman devam. Belli ki Oruç ve Ramazan iyi kalpli iki amca.

Ramazan 19

Her gün bize beyaz başörtülü teyzeler geliyor. Oturup birlikte Kur'an
okuyorlar. Her zaman ki gibi mobilyadan, gelinden, kaynanadan,
konuşmuyorlar. Ellerini açıp herkese dua ediyorlar. Sevim teyze de başını
örtmüş. Çok da yakışmış

Ramazan 22

Her şey aynen devam ediyor. Televizyonlar bile uslu uslu konuşuyor. Hepsi
akşam ezan okuyor. İftar iftar deyip bütün şehir birden yemeğe başlıyor.
Ne hoş.

Ramazan 24

Oruç'u merak ediyorum. Geçen gün Ayşe teyzem annemle konuşuyorlardı. Şöyle
şöyle yaparsam Oruç bozulur mu? Yok böyle olursa Oruç kaçar mı? Demek ki
Oruç, çok duygulu birisi. İnsanlar kötü bir şey yapınca bozuluyor.
Kötülüğü gördüğü yerden kaçıyor.
Oruç'u ve Ramazan'ı artık iyice merak ediyorum. Onlarla tanışmaya can
atıyorum.

Ramazan 25

Bu günlerde herkes Kadir gecesinden bahsediyor şimdiye kadar, gecesi olan
bir adam göremedim. Bu Kadir de kim? Bin aydan hayırlı gecesi varmış. O
gece uyumamak, namaz kılmak, Kur'an okumak önemliymiş.

Ramazan 26

İftarı çok sevdim. Akşam yemek yemeye İftar diyorlar. Gece yemek yemenin
adı da Sahur. İftar sonrası eğlenceler oluyor. Babam camilere götürüyor bizi.
Herkes sokaklarda, camide, neşe içinde.

Ramazan 28

Merak içinde beklerken uyuyakaldım. Kadir, gecesiyle beraber gelmiş
gitmiş. Ben göremedim. Anlayamıyorum. Bu yüzden ağabeyimi çok özlüyorum. Ablama
soru sormaya kalksam, bana doya doya gülüyor. Sonra da arkadaşlarına anlatıyor,
birlikte gülüyorlar. Sinir oluyorum.
Abim uzak bir şehirde üniversitede okuyor. 'Abim ne zaman geliyor?' diye
anneme soruyorum. 'Bayram gelsin, onda gelecek' diyor. Oruç, Ramazan, gece
gelen Kadir'den sonra şimdi de Bayram!..
Soramıyorum 'Bayram kim?' diye. Neden o gelmeden abim gelemiyor? Belki de
ağabeyimin arkadaşıdır. Çok özledim abimi. Bayram'ı da alsın gelsin tanışalım.

Ramazan 29 / Arefe

O kadar erkek isminden sonra bugün nihayet bir bir hanım ismi duyabildim.
Arife diyemiyorlar mı ne? Arefe diyorlar. Niye Arefe? 'Arife' olması
gerekmiyor mu? Yengemin adı gibi yani. 'Arefe geliyor, daha temizliği
bitirmedik diyor annem. İyice telaşlandılar. Bir Bayram diyorlar, bir
Arefe, harıl harıl çalışıyorlar. Temizlik yapılıyor. Yemekler hazırlanıyor.
Anneme 'Bayram ne zaman gelecek?' dedim, 'Arefe'den sonra' dedi. Demek ki Bayram
ile Arefe evli değil. Akraba da değil. Kafam karma karışık. Salih abim bi gelse de her şeyi bana anlatsa.
Ve Bayram geldi
Sabah kalktığımda, herkesi kahvaltıda yakaladım!. Oruç öldü heralde diye
düşündüm. Abim gece gelmiş. Sevinçten haykırdım. Çok özlemişiz
birbirimizi.

Bütün olanı biteni bir güzel anlattım abime. Yüzüme bakarken, bana
tebessüm ettiğini gördüm. Ablama sormamakla ne iyi ettiğimi anladım. Abimin
tebessüm ettiği yerde, ablam kahkaha atar. Abime küser gibi yaptım hemen gönlümü
aldı. Bana her şeyi baştan anlattı, bu sefer de ben gülmeye başladım.

Abimden söz aldım. Kimseye anlatmayacak, konuştuklarımızı yazmak için izin
istedi..) Ben de verdim.. Ramazan günlüğü işte böyle ortaya çıktı. Abim
buna bir de isim buldu: 5 Yaş Sendromu. Sendromu anlamadım. Ama olsun, abime
güveniyorum. Gerçi ablam'a göre 4 yaşındayım. Annem 5 yaşında olduğumu
söylüyor. Babam daha 4 yaşından gün almadı diyor. Abim 'bu konu beni aşar'
diyor.

Bayramı çok sevdim. Ama ablam tekrar o sinirli haline dönecek diye,
Ramazanın gidişine çok üzüldüm. Bizim için her gün Ramazan olsa!.. Ne iyi
olur.