Teşekkürler Dünya !

....

Mektup alır, efkarlanırım;
Rakı içer, efkarlanırım;
Yola çıkar, efkarlanırım.
Ne olacak bunun sonu, bilmem.
"Kazım'ın" türküsünü söylerler,
Üsküdar'da;
Efkarlanırım.

Orhan Veli KANIK



... Hiç başımızdan eksik olmayan gökyüzüne, günün karanlık
saatlerine, ara sıra kopsa da fırtınalara, bir gün boğulacağımız
denizlere, eski günlere, neler olacağını bilmesek de geleceğe,
kötülüklerle dolu olsa bile tarihe, tarihin akışını düze çıkarmaya çalışan
tüm güzel yüzlü çocuklara, Donkişotlar 'a, ateş hırsızlarına, Ernesto Che Guevara'ya, yollara-yolculuklara, sevgililere, sevişmelere, sadece düşleyebildiğimiz olamamazlıklara, üşürken ısınmalara, her şeyden
sıcak annelere, babalara ve tadını bütün bunlardan alan şarkılara kendi sıcaklığımızı gönderiyoruz.

Kötü şeyler gördük. Savaşlar, katliamlar, ölen-öldürülen çocuklar
gördük. Kendi dilini, kendi kültürünü, kendisini kaybeden insanlar,
topluluklar gördük. Yanan köyler, kentler, ormanlar, hayvanlar gördük.
Yoksul insanlar, ağlayan anneler, babalar, her gün bile bile sokaklarda
ölüme koşan tinerci çocuklar gördük. Biz de öldük. Ama her şeye rağmen bu yeryüzünde şarkılar söyledik.

Teşekkürler dünya.

KAZIM KOYUNCU (Basın Röportajı )




Dünya hepimize iyisiyle kötüsüyle çoğu şeyi gösterdi, gösterecek de..
Kazım Koyuncu ise tüm bunlara karşı duygularımızı şarkılarıyla dile getirmeyi öğretti bize..
"Kalbim Acıdı" olmasa kalp acımızı bu kadar güzel anlatabilirmiydik.. Ya "Ateşlerde" olmasa.. "Ben Seni Sevdugumi" olmasaydı peki? Milyonlarca sevenin dilinde hep bişeyler eksik olmaz mıydı?
Teşekkürler Kazım Koyuncu, teşekkürler duygularımıza tercüman olduğun için......

Mekanın Cennet olsun...


​