bu otobüsler türkiyede olsa ne olur tahmin etmek hiç zor değil..
o bembeyaz koltukların üzerine mavi, kırmızı veya siyah tükenmez kalemle "didem seni seviyom", "kalbinde yer yoksa güzelim, ben ayaktada giderim", "çarşı kendine bile karşı" hedeee höddöö bi sürü yazı yazılırdı... sonra nedendir bilinmez bi tanesi tutar sağına soluna iyice dikkat ederek maket bıçağıyla o koltukları dilim dilim kesmeye başlar... bir başkası içkili içkili binip otobüse o koltukların üzerine afedersiniz kusuverir... bir başkası efendim ben koltukta oturamam diyip minderin tekini yere koyar ve bi yandan örgü örerek oturmaya başlar... Yine bu graficafe bölümünde okumuştum her yerde imzamız var diye... utanç duyulacak birşeydi ama biz yine nedense gurur duymuştuk... bu koltuklarada yazıverir birisi "ne mutlu türküm" diye... neyi, ne zaman, niçin, nasıl yapmamız gerektiğini henüz kavrayacak durumda değiliz.. o açıdan bu otobüsler bize henüz lüks...