Sanırım buradaki sihirli kelime "gözlem". Nitekim bahsettiğimiz resim, biçim gibi kavramlar birer sonuç. Gözlemlediğimiz, gördüğümüz (somut ya da soyut) ve öncesinde fikren tasarladığımız şeylerin sonucu bunlar. Nihayetinde çalışmalarımızı yaparken ilk hitap ettiğimiz duyular olan gözlere, akabinde düşüncelerine ulaşmak amacı güdüyoruz. Olayı tümevarım yöntemiyle sıralarsak şöyle bir zincir çıkabilir. Kaynak (gözlem, fikir), üretim (resim, biçim, tasarım), hedef (gözler ve akıl), çıktı (düşünce, duygular, talep, beğeni). Dikkat ederseniz kaynak ve hedefler için aynı organlar kullanılıyor. Yani şyöle diyebilir miyiz? Gözlem biçimin hamurudur. Olaya doğru açıdan mı yaklaşıyorum acaba?