Öğreti

güzel bir öğreti tşk

KONFÜÇYÜS, kimi insanlara birşey öğretmenin en iyi yolunun bunu örneklerle göstermek olduğunu biliyordu. Bu yüzden sınıfın tam karşısına geçti. Eline bir vazo aldı, tüm öğrencilerin görebileceği şekilde vazoyu havada tuttu.
Diğer elinde elma vardı.
Öğrencilerin meraklı bakışları arasında, elmayı vazonun içine bıraktıktan sonra, vazoyu yere koydu ve şöyle dedi :
"Elmayı vazodan çıkarmayı başaran öğrenci, elmayı yiyebilir."
Çocuklardan biri acıkmıştı, ilk o davrandı ve elini vazonun Dar ağzından içeri soktu. Elmayı yakaladı, çıkarmaya çalışıyor AMA başaramıyordu.
"Elimi çıkaramıyorum !"
Konfüçyüs "Elmayı sıkı sıkı tutmaktan vazgeçmediğin sürece, elini çıkartman mümkün olmayacaktır" dedi.
Çocuk elmayı elinden bırakmak istemiyordu ; AMA sonunda zorunlu olarak bıraktı.
Elini vazodan çıkardığında, yüzünde şaşkınlık okunuyordu.
"Elmanın vazodan nasıl çıkarılabileceği konusunda sizin bir fikriniz var mı?"
Konfüçyüs vazoyu yerden alıp ters çevirdi. Elma vazonun içinden yuvarlanıp avucunun içine düştü. Çocukların hepsi gülmeye başladı. Aslında o kadar basit birşeydi ki bu.

Konfüçyus "Fakat bu, göründüğü kadar basit değil" dedi.
Elmayı havada tutuyordu konuşurken.
"Bazen birşeyi gerektiğinde bırakabilmek zor bir iştir.
Onu bırakabilmek de bir beceridir. Eğer bir şeyi zorla tuttuğunuzda, ulaşmak istediğiniz şeyi engellediğini görüyorsanız, o zaman onu özgür bırakmalısınız. Eğer yanlış bir şey yapıyorsanız, o zaman buna son vermelisiniz. Eğer kendinize ve başkalarına karşı dürüst davranmıyorsanız, bu hilekarlığı hemen durdurmalısınız.
İşte ancak o zaman hedefinize ulaşabilirsiniz."

konfüçyüs..konfüçyüs...'Ah..beni anlayan hiç kimse yok.''
bize bazı anlamlar kazandıran birinin ağzından.

Dede Korkut Öğretisi

Heyoğul!
Azını gören, çoğunu bilen, sözünü diyen oğul...
Sen sen ol, el sözüyle yola çıkma...
El sözüyle yola çıkan, el yolunda yorulur.
Can oğul...
El pusatı keskin olsa bile, düşmana kör olur, seni kanatır.
Sakın a oğul, sakın ha...
El ağzıyla söz deme, duyan sana değil ele inanır.
El, elini tutanın eli zayıf düşer... Elin eli, tutarda, senin elin tutamaz.
Birlik, el ele vererek olur. Doğrudur.
Ama elin eline el verenin birliği de, dirliği de bozulur.
El atına binen tez iner...
Elin atı nankör olur.
El atıyla atalarının gittiği
yere gidemezsin..
Ne asya,ne avrupa,nede ortadoğu..
Olaki çok bilmişler,el atını sevmişler,
Sana "hadi sende" deselerde aldanma.
Onlar atsız kalır,yaya giderlerde gocunmazlar..
Güzel oğul.
Senin baktığın yere,elin gözüyle bakma ha..
El kem bakar.
El dar bakar.
El hain bakar.
Bil!
Senin görmek istediğin elin gözünde yoktur.
Sen tekbir sesleriyle büyüdün..
Ezan sesi gittiğin yerlerde kulaklarına küpe oldu..
Vatan,Millet,Bayrak,Kur'an...
Vatan sağolsun ,diyen adam
Bunları duydun..
Dört kıta da onbinlerce at sesi arasında mazlumun sesini duydun,mazluma kulak verdin..
Sen zalimin sesine kulak asmadın..
Zalimi duymadın.
Zalimle bir olmadın.
Elin kulağıyla duyma.
Onlar duyacakların duyurmaz sana...
Kendi duymak istediklerini duyurur..
Hey oğul!
Yürekli oğul.
Elin yüreğiyle yüreklenmeyesin
Bak gör...
Yüreksizdir el.
Vicdansızdır.
Yüreksizin yüreğini takınma.
Vicdansız olma.
El yüreği mangalda kül bırakmaz.
Ateşiyle de seni yakar.
Düşün!
onlar ele alışmıştır.
Dilleri de eldendir,sözleri de.
Onlar gocunmazlar,
Onlar bu böyle gerklidir derler.
Onlar söylerler.
Çünkü beyinleri de elindir.
El olma.
Elin olma.
Elden olma.
El olan,elin olan,elinide,kolunuda,
Vatanını,bayrağını,dinini,namusunu
ve dahi Devletini kaybeder..

Kurşunkalem

Kurşunkalem


Çocuk, büyükbabasının mektup yazışını izliyordu. Birden sordu :

"Bizim başımızdan geçen bir olayı mı yazıyorsun ? Benimle ilgili bir hikâye olma ihtimali var mı ? "

Büyükbaba yazmayı kesti, gülümsedi ve torununa şöyle dedi :

"Doğru, senin hakkında yazıyorum. Ama kullandığım kurşun kalem yazdığım kelimelerden çok daha önemli. Umarım büyüdüğünde bu kalemi sen de seversin."

Çocuk kaleme merakla baktı ama özel bir şey göremedi.

"İyi ama bu kalem benim hayatımda gördüğüm diğer kalemlerden hiç farklı değil ki ! "


"Bu tamamen nesnelere nasıl baktığınla ilgili. Bu kalemin beş önemli özelliği var ve sen de bu özellikleri kendinde benimseyebilirsen hep dünyayla barışık bir insan olursun."

"Birinci özellik : Harika şeyler yapabilirsin ama attığın adımları yönlendiren bir el olduğunu asla unutma. Bizim için bu el Tanrı'dır ve her zaman kendi kudretiyle bizi o yönlendirir."

"İkinci özellik: Zaman zaman her ne yazıyorsam durmam ve kalemimin ucunu açmam gerekir. Bu kaleme biraz acı çektirse de sonuçta daha sivri olmasını sağlar. Bu yüzden bazı acılara göğüs germeyi öğrenmelisin, bu acılar seni daha iyi bir insan yapar."

"Üçüncü özellik: Kurşun kalem, yanlış bir şey yazdığında bunu bir silgiyle silmene her zaman olanak tanır. Yaptığımız bir şeyi sonradan düzeltmenin kötü bir şey olmadığını anlamalısın, aksine bu bizi adalet yolunda tutmaya yarayan en önemli şeylerden biridir."

"Dördüncü özellik: Kurşun kalemin en önemli kısmı, kalemin yapıldığı ahşabı ya da dışarı yansıyan şekli değil, içerisinde yer alan kurşunudur. O yüzden her zaman kendi içine bakmalı, en çok onu korumalısın."

"Beşinci ve son özelliği ise her zaman bir iz bırakmasıdır. Aynı şekilde sen de hayatta yaptığın her şeyin bir iz bırakacağını bilmeli ve her hareketinin farkında olmalısın."

Paulo Coelho

çok güzel öğretiler emeğine, yüreğine sağlık hürrem...

ayrıca sürekli takip ettiğim, fovarilerimdensin...

gerçekten emek wererek paylaşmışsın teşekkürler

Konfüçyus ölmekle kurtulamadı anlaşılan, kemikleri hala sızlamakta