Photoshop'da Image Mod'ları..

Bilgisayarlar aslında resimler, renk tonları, valörler, tasarım, sanat gibi şeyler hakkında en ufak bir şey bilmezler. Onlar aslında sayılar üzerine çalışan birer makinedir.

Bilgisayarda çalıştığımız her bir veri sayılardan oluşur. Verdiğimiz her komut, yaptığımız her işlem sayılara dönüştürülür. Sadece tasarımla ilgili değil; bilgisayarda tüm çalışma sistematiği bunun üzerine kuruludur. Şu an okuduğunuz yazı bile bilgisayarda sayılardan oluşur. Bilgisayarların sayısal çalışma sistematiği hakkında çoğu kişi için aslında bu kadar bilgi yeterli. En azından görsel iletişim dünyasından insanlar için...

Ancak şu da var ki eğer Photoshop'u (ve / veya emsali olan programları) doğru ve verimli kullanmak istiyorsanız, Photoshop'un resimler ve görüntüler konusunda yine bu sayıları kullanarak çalıştığını da bilmek zorundasınız.
Photoshop temelde pixel tabanlı resimler üzerinde çalışmak üzere geliştirilmiş bir programdır. Ancak geçen zaman içinde pixel ve vektör grafik kullanımı o kadar komplike bir hale geldi ve iç içe geçti ki Photoshop'un mühendisleri de bu doğrultuda Photoshop'a özellikle CS2 ile bazı eklentiler girmek zorunda kaldılar. Artık bazı vektörel grafikleri Photoshop'a alıp pixel çalışmayla bir arada kullanabiliyoruz. Geçen sayılarımızda pixel bazlı ve vektör bazlı imajları görmüştük.


Photoshop'da renk mod'ları için üzerinde çalışacağımız resmin pixel ya da vektörel olması çok önemli; çünkü her bir renk modu farklı bir sistematiğe sahip ve pixel / vektör resim üzerinde farklı bir etkiye sahip. Renk modlarını doğru şekilde tanımak, onları doğru ve daha etkin kullanmanın da anahtarı...

• Bit Depth-Bit Derinliği

Her bir pixel'de bilgi depolamak için kullanılan bit sayısına bit derinliğini verir. Bu aynı zamanda, birim alanda tanımlanabilen renk sayısı anlamına gelir. Derinliğin çok olması depolanan renk sayısının fazla olması, az olması da renk sayısının az olması demektir.


Bit derinliği aslında bir imajın ne kadar renk ve tonlamaya sahip olacağını denetler. Az önce bilgisayarların sayılar üzerine kurulu olmasından bahsetmiştik. İşte aslında her bir pixel'deki renk de bir ya da daha fazla sayı tarafından tanımlanmıştır. Bu sayıların toplamı da kabaca bize resimdeki renk yapısını, sayısını anlatır.

• 1 bit = 2 renk, 2 bit = 4 renk, 4 bit = 16 renk, 5 bit = 32 renk, 8 bit = 256 renk, 24 bit = 16 milyon renge karşılık gelir.
• 1 bit'lik bir imaj 2 renkten oluşur ve bunlarda siyah ile beyaz'dır.
• Eğer pixel başına 2 bit'den bahsediyorsak bu 4 renk anlamına gelir ki zaten bunun da olası sayısal kombinasyonu dört tanedir; 00, 01,10,11. Bu 4 olası renk ya da 4 olası valör ya da 4 gri valörü anlamına gelir.
• Bitlik bir resim 256 olası renge karşılık gelir; 8 bit bir RGB resimde her bir pixel aslında 3 tane 8 bit değere sahiptir. Biri kırmızı, biri yeşil, biri de mavi renk için. (Bu da toplamda 24 biti oluşturur)
• 8 bit'lik bir CMYK resimde 4 renk kanalı olduğu için bir CMYK pixeli 32bit'lik bir yapıya sahiptir.

Photoshop bize çeşitli bit derinlikleriyle çalışma imkanı sunar. En çok kullanılan bit derinliği 8-bit/Channels (24-bit RGB ve 32-bit CMYK) ve 16-bit/channel (48-bit RGB)dır.

• Peki ne kadarı yeterli ?

8-bit/Channels, 16.7 milyon olası RGB rengi kapsar ki bu rakam insan gözünün algılayabileceğinden ya da yazıcıda basarak elde edebileceğimizden çok daha fazladır. Peki neden basabildiğimiz ya da görebildiğimizden daha fazla renge sahibiz ? Bunun sebebi, yüksek miktarlı bit değerlerinin bize esnek çalışma imkanları sunmasıdır.


Ancak gerek insan gözünün algılayabileceği renk kapasitesi gerekse ev tipi ya da profesyonel tip baskı sistemlerinin renk kapasitesi, kaçınılmaz olarak bu renk sayısının düşmesine neden olur. Az bit az renk yoğunluğu mantığından yola çıkarsak, bit derinliğiyle bir resmin kalitesi arasında da doğrudan bir ilişki olduğu açıktır.

• ImageMode'ları

Gerek bit derinliği gerekse boyut, ikisi de resimler konusunda hikayenin bir parçasıdır ancak üçüncü bir parça daha var ki o da Imaje Modedur. Image mode, bir imajdaki tüm sayısal değerlerin gri tonları ya da renk tonlarını temsil edip etmediğini denetler. Bilgisayarların renkler ya da renk valörleri konusunda bir şey bilmediğini söylemiştik; onların işi sayılar ve sayısal hesaplamalarla...


İşte image mod'lar renklerle ilgili bu sayısal işlemlerin insanların anlayabilecekleri hale dönüşmüş şeklidir. Genel olarak sayılar, tonal değerlere bağlı olarak pixelleri tanımlarlar. Küçük değerler koyu tonları, büyük değerler ise parlak tonları belirtir. 8 bit / channel siyah beyaz bir resimde 0 (sıfır) saf siyahı, 255 saf beyazı belirtir.


Orta değerlerde grinin orta tonlarını belirtir. Renkli image mod'larında sayılar, gri tonlarından çok daha fazla şekilde temel renk değerlerini temsil eder. Bir RGB resimaslında biri kırmızı (Red), biri yeşili (Gren) biri de maviyi (Blue) temsil eden 3 grayscale kanaldan oluşur.

Bir CMYK resim ise her biri mavi (Cyan), kırmızı (Magen-ta), sarı (Yellow) ve siyahı temsil eden 4 grayscale kanaldan oluşur. Indexed Color mod haricinde her bir renk tonu değişken - isteğe bağlı bir renk seçimini temsil eder. Bu seçim işlemi renk tablosundan yapılabilir.


Indexed Color resimleri sadece 256 rengi kapsar. Renkler burada bellidir yani örneğin bir numaralı renk kırmızıya, iki numara maviye... tabi bu durum çoğu Photoshop edit aracının çalışmasını engeller. Diğer renk mod'larmda ise renkleri, renk tonlarını, sayısal değer girerek (ve bunlarında renk pixellerine dönüşmesi suretiyle) ya da doğrudan görüntüden seçerek değiştirebiliriz. Renk yönetimi sistemi, dijital görüntüleme sistemlerinde tarayıcı, monitör, yazıcı, matbaa baskı aracı gibi muhtelif renk aygıtlarıyla ilgili medyalar arasında renk dönüşüm kontrollerini yönetir. Renk yönetiminin temel amacı renk aygıtları arasında en doğru eşleşmenin sağlanmasıdır.





JPEG, TIFF gibi resim formatları, bazı renk profillerini embed edilmiş şekilde kapsayabilirler. Ancak bu gerekli ya da zorunlu değildir. ICC (Uluslararası Renk Konsorsiyum) standardı, mevcut üretici ve geliştiricilerin kullanımı için geliştirilmiştir. ICC standardı, output aygıtların özellikleri ve renk aralıkları hakkındaki bilgilerin ****data'lar yani görüntülerle ilgili bu aygıtlarda kaydedilen bilgiler yoluyla (dijital fotoğraflarda buna Exif deniyor. Bkz: Photoshop Magazin - Nisan 07) değiştirilebilmesine izin verir. Peki bu ne işe yarar ? Bu, renk profilinin resmin içine embed edilmesine, ayrıca profil klasörüne ya da veritabanına depolanmasına izin verir.


Farklı aygıtlar aynı Gamut yani cihaz renk tanıma limitine sahip değildir. Bu da yeni düzenleme ihtiyacını gündeme getirmiştir. Bazı renklerde Gamut içinde değişiklik yapılması gerekebilir aksi takdirde output aygıtlarda doğru çıkış sonuçları alınamaz ve görüntü kesik kesik görünür.

Örneğin monitörden standart CMYK baskı alınabilen bir yazıcıya, yüksek Saturation'lı yani doygunluk oranı yüksek bir mavi renk baskı yollandığında muhtemelen bu sonuçla karşılaşma olasılığı yüksektir. Renk yönetim sistemi, muhtelif metodlar kullanarak memnuniyet verici sonuçlar elde edilmesine ve kullanıcının Gamut üzerinde kontrolüne olanak tanır.

Bu teknolojinin çeşitli aşamaları OS (Operating System)da, yardım menülerinde ve aygıtlarda açıklanmaktadır. Microsoft Windows ve Microsoft Office gibi ürünlerde renk yönetim uygulaması, input aygıtlarla ilgili her bir sürücünün, aygıtın renk aralığı limitinden sRGB'ye bir renk dönüşümü yapması şeklindedir. Output aygıtlar ya da monitörde ise, sürücünün, sRGB'den aygıtın renk aralık limitine renk dönüşümü yapma imkanı vardır.

Bu tür bir renk yönetimi uygulaması, herhangi bir konfigürasyon gerektirmediği için oldukça kullanışlıdır. Yine de doğal olarak elde edilecek sonucun kalitesi, kullanılan sürücülere ve renk dönüşümünün kalitesine bağlıdır.

Bir diğer renk yönetim uygulaması da ICC uyumlu renk yönetimidir. ICC (International Color Consortium), temelde OS sistemi için kullanılan CMM (Color Matching Modüle) ve çeşitli aygıtlar için kullanılan ICC profilleri için açık standartlar tanımlayan bir endüstri konsorsiyumudur. Windows VVista'yla birlikte Windows'lardaki renk yönetimi ICC V4 uyumlu API ya da diğer adıyla (Windows Color System) olarak düzenlenmiştir.

Apple Mac OS X ve klasik Mac OS'lar da ise ColorSync renk yönetim sistemi kullanılmaktadır. ICC tarzı renk yönetimi dışında kullanılan daha pek çok renk yönetim sistemi var. Özellikle matbaa / baskı sektöründe, film endüstrisinde, sinema sektöründe kullanılan ve talep edilen pek çok farklı, aykırı yapı mevcut. Yeni output aygıtları sRGB'nin destekleyemediği çok daha fazla doygun rengi görüntüleyebilmektedir. OS sisteminin kullanıcı ara yüzündeki renk yönetimi sisteminde yer alan uygulamada, monitörler için ve sistem konfigürasyonlarındaki çalışma sistematikleri için profil seçimi, ayrıca tarayıcı ya da yazıcı sürücülerinde araç profili seçimi mevcuttur.

Bu arada unutulmaması gereken bir nokta da; Firefox, Safari'nin 10.4'den önceki versiyonları ve Internet Explorer'ın default konfigürasyonları gibi çoğu web browser'ı renk profillerini yok saymaktadır. Photoshop'un en büyük artısı bir imajın renk modunu görebilme imkanı ve eğer istersek de değiştirebilme imkanı sunmasıdır. Sonuçta bir Image Mode, basitçe bir rengin açıklanması için bit değerlerinin organize edilme metodudur.

Photoshop, grafik dünyası içinde kullanılan sayısız renk modu içinde en önemlilerini destekler. Bunlar Photoshop'ta > Image > Mode menüsünde görünmektedir. Bir resmin Image Mode'u, resmi kayıt ederken kullanılan dosya formatında sınırlamalar getirebilir. Örneğin resim Lab modundaysa JPEG olarak kaydedilemez.

Photoshop'un pek çok mod içinde şu an desteklediği 8 tane renk modu var. Bunlar;

• Bitmap
• Grayscale
• Duotone
• Indexed Color
• RGB Color
• CMYK Color
• Lab Color
• Multichannel

• Bitmap

Bitmap resimler, siyah beyaz flat resimlerdir. Her bir pixel'i sadece iki olası renk değerine sahip bir bit'lik datayla tanımlanmış resimlerdir. Bitmap modundaki resimlere bi-nary resimler, bi-level ya da two-level resimler de denir. Bitmap moduyla diğer Image mod'ları arasındaki en önemli fark; resim edit işlemi sırasında çok fazla sınırlamaya sahip olmanızdır.


Örneğin; çalışmanızda herhangi bir filtre kullanamazsınız; çünkü çalışma 1 bit'lik bir çalışmadır. O yüzden Blur efektine ya da Dodge / Burn gibi araçlara zaten ihtiyaç duymazsınız. Bir bitmap resmi dilediğiniz bir resim dosyası formatıyla kaydedebilirsiniz.



Bitmap imaj sistemi, Lazer yazıcı, fax makinesi ya da ilk bilgisayar monitörleri gibi dijital imaj görüntüleme sisteminin ilk geliştirildiği zamanlarda ortaya çıkmıştı çünkü bu cihazlar sadece bilevel yani bitmap imajları görüntüleyebiliyorlardı. Resimdeki pixellerin binary renk değerlerinin yorumlanması kullanılan cihazlara göre değişiyordu.

Bazı sistemler O'm bit renk değerini siyah, linkini de beyaz algılarken bazıları da tam tersini algılıyordu. Bir binary resim, hafızada bit'lerin düzenli bir şekilde sıralandığı bir bitmap resim olarak saklanır.

Eğer bilgisayara internetten (JPEG, GIF vb.) resim dosyası indiriliyorsa ve bilgisayarda yeterince yer yoksa, işletim sistemi görüntüyü Bitmap resme dönüştürüp o şekilde kaydeder.
Çünkü sadece siyah ve beyaz renk değerinden oluşan bitmap resim ister istemez çok az dosya boyutuna sahip bir resimdir. Bu da hafızada daha az yer kaplaması anlamına gelir.

• Gravscale

Photoshop'ta grayscale Image modundaki fotoğraflar genelde 8 ya da 16 bif lik resimlerdir. Daha düşük bit yapılı olanları da 8 bit'e dönüştürülür. Örneğin bir bitmap resmi grayscale'a çevirdiğinizde resim otomatikman 8 bit'lik bir resim olur. Her ne kadar çoğu tarayıcı bugün Photoshop için 8 bif den fazlasını talep etse de, 8 bit resim minimum müşterek kullanımı olan resimdir.


8 bit grayscale bir resimde her bir pixel 0 (siyah)'dan 256 (beyaz)'a dek bir tonlamaya sahiptir. Yani bir grayscale resim maksimum 256'lı bir gri tonlamaya sahiptir. 16 bit grayscale resimde her bir pixel 0 (siyah)'dan 32.768 (beyaz) gri tonlamaya sahiptir.
Aslında görüntü aygıtlarının çoğu tüm gri tonlarını algılayamaz; yani 16 bit'lik bir resimdeki gri tonlamalarının çoğu fazlalık durumundadır. Tabi eğer kamera ya da tarayıcı, bixel başına 12 ya da daha fazla bit'i yakalayabiliyorsa Photoshop'ta daha kaliteli bir görüntü üzerinde çalışılabilir.

16 bit'lik bir grayscale resmi aşağı yukarı her dosya formatıyla kaydedebilirsiniz. Tabi eğer layer eklendiyse PSD, PSB, PNG, PDF, TIFF ve Raw'la kaydedilebilir. Bu arada, önemli bir hususta şu; grayscale bir resmi siyah beyaz bir resimle karıştırmamak lazım.

Siyah beyaz bir resim sadece siyah ve beyaz tonlarından oluşurken grayscale bir resim, grinin pek çok tonunu bünyesinde barındırır. Dijital görüntüleme sisteminde kullanılan Monochromatic (tek renklilik) kelimesi de grayscale ile eş anlamlıdır.

• Renklerin Grayscale'a Dönüştürülmesi

Herhangi bir renkten örneğin RGB'den Grayscale'a dönüşüm işleminde önce bir gri tonu, renk tonlarını (kırmızı, yeşil ve mavi) kapsar. Ardından her bir renk tonunun yoğunluğuna göre gri tonları bu renklerin yerini alır. Burada değişim oranı, Photoshop tarafından insan gözünün hassasiyeti dikkate alınarak belirlenir.

• Renklerin Grayscale'a Dönüştürülmesi

Herhangi bir renkten örneğin RGB'den Grayscale'a dönüşüm işleminde önce bir gri tonu, renk tonlarını (kırmızı, yeşil ve mavi) kapsar. Ardından her bir renk tonunun yoğunluğuna göre gri tonları bu renklerin yerini alır. Burada değişim oranı, Photoshop tarafından insan gözünün hassasiyeti dikkate alınarak belirlenir.

• Duotone

Duotone modu aslında eski bir monokrom fotoğraf baskı tekniği olan Cyanotype ve halftone baskı'dan gelmektedir. Grayscale bir resmin baskı sonucuna baktığınızda, grinin pek çok 256 tonlamasının 100'lü değerlere indirgenmiş olduğunu görürsünüz. Bunun sebebi baskı renk sistematiğindeki sınırlamadır.

İşte bu kayıp durumunu, ekstra boya kullanarak basılacak resimdeki tonal değerleri artırmak suretiyle gidermek mümkündür. Buna duotone (iki renk için), tritone (üç renk için), quadtone (dört renk için) denir.


Önemli nokta; Ekstra renkler, bir resimdeki renklerin asıllarının yerine ya da onların taklit edilmesi için kullanılmaz. Ekstra renklerin asıl görevi, tabandaki grayscale resmin dynamic range yani parlaklık, kontrastlık algı oranını genişletmektir.
Albüm, katalog, yurtdışında basılan çizgi romanlar vb. pek çok kaliteli baskıda dörtten fazla renk (beş, altı hatta yedi ekstra renk) kullanılarak detay kalitesi, yoğunluğu ve netliği artırılmış baskılar elde edilmektedir. Photoshop'un duotone resimler için gerçekten özel bir image modu olduğunu söylemek lazım.

Duotone resimde her bir pixel 8 bit'lik bir bilgiyle kaydedilmiştir. Photoshop, her bir boya için kontrast eğrisinin bir setini 8 bit'lik grayscale resimle birlikte kaydeder. Dört baskılı bir sayfa çıktısına bir duotone resim eklemek isterseniz, yapmanız gereken en güvenli şey, resmi EPS olarak kaydetmektir. Ayrıca InDesign'da Photoshop ve PDF duotone mod'lu resimleri desteklemektedir.

• lndexed Color

Grayscale bir resimdeki her bir pixel 8 bit'lik bir bilgiyle kaydedilmiştir. Yani dosya 256 farklı pixel tonunu kapsar. Fakat l'den 256'ya dek her bir ton grinin bir tonu olmak zorunda da değildir. Indexed Color resim modu, 8 bit'lik 256 renkli resim dosyası üretme metodu'dur.


Indexed color bitmap resimler, 24 bit paletten seçilmiş olan 256 rengi kullanırlar. Pixeller bu paletdeki renkleri bu pixelin renk numarası 123, bunun ki 81 şeklinde referans alırlar. Yani indexed color'da bir resim 256 farklı renkten oluşur. Bu durumda yüksek renk tonlamasına sahip fotografik bir resimde, örneğin ışık / ton geçişlerinin olduğu yüksek renk tonlamalı bölgelerde sınırlı renk paleti kullanımından dolayı bloklu geçişler meydana gelir. Her ne kadar dithering ile bu sorun ciddi olarak azaltılmışsa da iyi bir göz bunu kolayca fark eder.

Pixeller'deki açık - koyu ton ilişkisinin sınırlı olmasından dolayı bazı edit araçları indexed color'da kullanılmaz. Sonuç olarak indexed color resimler genelde web grafiği çalışmalarında kullanılır. Bu aşamada en uygun şey resmin öncelikle RGB olarak hazırlanması (çünkü daha çok renk değerine sahiptir) ve son aşamada indexed color'a dönüştürülerek renk kaybının en aza ve orijinalini olabilecek en iyi şekilde temsil eder hale dönüştürülmesidir.

Gerçi indexed isminden dolayı (endeksli) RGB ile özdeşleştirilmişse de bunun yanında PDF dosya formatı indexed color'ı destekler. Ayrıca toplam renk sayısının 256'dan az olduğu durumlarda CMYK ve Adobe Distiller, resmi default olarak indexed color'a dönüştürür. Indexed color resmi Photoshop'ta ağırlıklı olarak GIF formatında, ayrıca da PNG, PICT, Amiga IFF ya da BMP olarak kaydedebilirsiniz.

• RGB Color

Tüm renkli monitör, TV vb. görüntüleme cihazları RGB image modu kullanır ve bunlarda tüm renkler kırmızı (Red), yeşil (Green) ve mavi (Blue) ışığın değişken değerlerinden oluşur. Photoshop, resim dosyalarını RGB olarak kaydederken üç tane 8 bit'lik grayscale dosya kullanır; biz de buna toplamda 24 bif lik resim deriz.


Bu dosyalar takribi 16 milyon rengi içerir ve daha fazlası fotografik kalitede resim olarak adlandırılır.
RGB image mode'u fotografik resimlerle çalışılırken kullanılan temel mod'dur. Çoğu tarayıcı da resimleri RGB olarak kaydeder; (bazı monitör destekli yüksek çözünürlüklü drum tarayıcılar dosyaları CMYK'ya dönüştürme özelliğine sahiptir). Eğer multimedia için resim üretimi yapılıyorsa RGB formatı tercih edilir çünkü baskı teknolojisinin renk kısıtlaması sorunu yaşanmaz.
RGB renk modelinde kırmızı, yeşil, mavi ışık tonları daha sonra sRGB ya da Adobe RGB gibi renk aralıklarında ayrı ayrı tanımlanır. RGB'deki temel renkler (kırmızı, mavi, yeşil) insan gözünün biyolojik yapısı, gözün retina tabakasındaki konik hücreler baz alınarak ortaya konmuştur. İnsan gözündeki konik hücrelerin ışığa duyarlı üç bölümü sarımsı yeşilin, mavimsi yeşilin, mavimsi mor'un ve ışığın karşılığıdır. Bunlar beyinde farklı renklerden oluşan geniş bir gamuta dönüştürülür.

• Kadim Savaş: RGB CMYK'va Karşı

En büyük filozofik tartışmalardan biri de prepress öncesi RGB'yle mi yoksa CMYK'yla mı çalışmanın doğru olduğu üzerinedir. Bu konuda en doğru yaklaşım şudur; Eğer birinden size CMYK bir resim geldiyse, elinizde drum tarayıcıda CMYK olarak taranmış bir resim varsa CMYK çalışmak en doğrusudur.


Diğer tüm durumlarda RGB çalışmak gerekir. 24 bit RGB bir resmi Photoshop'ta EPS, TIFF, PICT, Amiga IFF, BMP, JPEG, PCX, PDF, Pixar, Raw, Scitex CT, ya da Targa formatında kaydedebilirsiniz. Yine de en doğru sonuç için mümkün olduğunca PSD, TIFF, PDF ya da EPS olarak kaydetmek gerekir. Photoshop ayrıca her biri 16 bit üç kanaldan oluşan 48 bit'lik RGB resimle çalışma imkanı da sunar.

• CMYKColor

Geleneksel 4 renk baskı sistematiği Cyan (mavi), Magenta (kırmızı), Yellow (sarı) ve Black (siyah) renklerinin karışımından oluşur. Renk spektrumundaki diğer tüm renkler, bu mevcut dört rengin simüle edilmiş kombinasyonlarıyla oluşturulur. CMYK modunda kaydedilmiş bir dosya açtığınız zaman Photoshop onu ekranda görebilmeniz için RGB'ye çevirerek karşımıza çıkarır.


Bu önemli bir nokta çünkü az önce de bahsettiğimiz üzere ekranın çalışma ve görüntüleme sistematiği RGB renk modu üzerine kuruludur. Yani ekranda baktığımız bir CMYK aslında RGB'de bize sunulmaktadır yani baskı sonucuyla ekranda gördüğümüz görüntü arasında farklılık olması sık yaşanan bir durumdur.


CMYK modundaki resimleri Photoshop'ta PSD, TIFF, PDF, EPS, JPEG, DCS, Scitex CT, ve Raw formatlarında saklayabilirsiniz. CMYK, ışığın emilmesiyle çalışır. Magenta ve sarı karışımından kırmızı, Magenta ve Cyan karışımından mavi, Cyan ve Yellow karışımından da yeşil oluşur. Çeşitli nedenlerden dolayı siyah diğer üç rengin karışımıyla elde edilip kullanılmaz ve ayrı, eklenerek kullanılır. Peki neden siyah renk kullanılıyor.

İşte bu nedenler;

• Cyan, Magenta ve Yellow'un karışımından nadiren saf siyah elde edilebilir. Çünkü bu renklerde bunun için yeterli derecede saf pigment üretilmesi çok zordur.
• Siyah için üç rengin karıştırılması kağıdın fazlasıyla ıslanmasına neden olabilir. Yüksek hızlı baskı makinelerinde kağıdın da aynı hızla kuruması gerekir. Yoksa kağıt arka verir ya da alttaki kağıdın üzerine boya lekesi bırakır.Eğer kağıt, gazete kağıdı gibi düşük kalite bir kağıtsa bu daha da kolay olur.
• Baskıda diğer renkler kadar siyah rengin de kullanılması baskı masrafını önemli ölçüde azaltır. Çünkü siyah rengin fiyatı diğerlerinden daha ucuzdur.

Bu arada CMYK'da siyah rengin karşılığı olarak neden B (Black) kullanılmadığı akla gelebilir. Bunun nedeni K'nın baskı terminolojisinde key plate anahtar tabaka olarak adlandırılmasıdır. Bu tabaka detayların en net göründüğü, diğer tabakalarda meydana gelebilecek bozukluğu kapatan tabakadır.
Siyahın bu kapatıcı olarak kullanılma durumu kullanılan kağıda, mürekkebin cinsine ve kullanılan baskı teknolojisine göre değişiklikler gösterir. CMYK mod'la elde edilen baskı, en yüksek kalitede kontrast ve renk yoğunluğu içeren görüntü sonucunu verir. Tabi tekrar söylemek gerekirse ekran da görünenle baskı da elde edilen sonuç arasında her zaman az ya da çok bir farklılık olur.
Çünkü RGB ile CMYK farklı gamutlara yani renk limitlerine sahiptir. Örneğin RGB'deki saf mavi'nin (RGB= 0, 0, %100) CMYK'da üretilmesi imkansızdır. CMYK'da ancak ona yakın bir ton üretilebilir.

• Lab Color

RGB ve CMYK mod'larında şöyle ufak bir sorun vardır. RGB ve CMYK mod'ları aslında tam olarak belli bir renk sistematiğini ifade edemezler. Burada aslında renk üreten farklı output cihazları için bir talimatname söz konusudur. Bu doğrultuda farklı output cihazları aynı RGB ve CMYK talimatlarını kullansalar da farklı renkler üretirler. Örneğin; bir mağazada yan yana duran TV'lere baktığınızda renk / ton farklılığından bunu görebilirsiniz. Ayrıca bir matbaa da basılan herhangi bir işin mesela 50. 2500. ve 7500. baskı örneklerine baktığınızda yine bu farklılığı yakalayabilirsiniz. Bir resimdeki herhangi bir pixel kendisine komut verilmiş RGB ya da CMYK tonlamasını taşır ancak taşıdığı rengin tam olarak nasıl göründüğünü bilemez. Dolayısıyla RGB ve CMYK aygıta göre değişkenlik gösteren renk modlarıdır.

Lab mod ise aygıttan bağımsız renk modudur. Lab modun temeli 1931'de kurulan uluslararası renk, ışık kuruluşu The Commission Internationale de l'Eclairage (CIE)'m renk sistematiğine dayanır. Lab bir rengi, kendisini meydana getiren komponentleriyle tanımlamaz. Bunun yerine bir rengin görünümü neye benziyor prensibiyle hareket eder. Bu aygıttan bağımsız renk sistematikleri mevcut renk yönetim sistemlerinin de kalbidir. Çünkü ekran, renkli çıkış ve baskı arasındaki renk uyumluluğunu artırmakla görevlidirler. Lab mod ile kaydedilmiş bir resim, belirlenmiş şartlar altında rengin neye benzediğini, seçtiğimiz cihazda görünmek üzere nasıl karşımıza geldiğini, rengin oluşturulurken hangi RGB ya da CMYK değerlerine ihtiyaç duyulacağını kararlaştırır.
Photoshop, Lab modu CMYK ve RGB mod'ları arasında değişim yaparken referans olarak kullanır. CMYK ve RGB'nin kurulumlarmdan renk değerlerini alır ve bir hesapta toplar. Photoshop'ta 24 bit'lik bir resmi DCS, EPS, PDF, TIFF ya da Raw formatlarmda kaydedebilirsiniz. Lab mode'da L lightness kanalını yani ışığı temsil eder. a kanalı kırmızı ve yeşil renklerin yapısını (negatif değerler yeşili, pozitif değer¬ler kırmızıyı temsil eder) kontrol eder. b kanalı ise mavi ve sarı renklerin yapısını (negatif değerler maviyi, pozitif değerler sarıyı) kontrol eder.


Lab mod'da Lightness kanalını kullanarak Luminosity blend mod'la elde edebileceğinize yakın bir efekt elde edebilirsiniz. Peki neden kullanılmıyor ? Çünkü Blend Mode'lar bu işi daha kolay yapabiliyor. Lab aslında iki farklı renk aralığı sistematiğinin isimlerinin kısaltmasından oluşur. En iyi bilinen CIELAB, diğeri de Hunter Lab.

Her iki renk aralığı da CIE 1931 XYZ color space'den türetilmiştir. Her ikisinin de amacı diğer renk aralıklarından daha fazla algılanabilir yapıda renk aralığı üretmektir. RGB ve CMYK'ya göre Lab mod'da çok daha hızlı ve verimli renk

düzeltme işlemi yapılabilir. Tabi ışık durumu A ve B kanallarında henüz geliştirilmeye açık durumda. Her ne kadar, her bir pixel için olası nümerik değerlerin sayısı RGB ve CMYK'ya nazaran az olsa da yine de çok sayıda rengi Lab mod'da bulabilmek mümkün.

• Multichcmnel

Photoshop'taki sonuncu Image modu Multichanneldır. Multichannel, RGB ve CMYK gibi standart ve özel bir mod'dur. Multichannel, tek bir 8 bit kanal'dan fazlasına sahiptir. Kullanıcı rengi ayarlayıp her bir kanalı dilediği gibi isimlendirebilir.


Bu esnek yapı aslında büyük bir nimet'tir. Eskiden yani renkli opak film taramanın yüksek maliyetli olduğu zamanlarda renkli fotoğraflar için kullanılan bir diğer tarama sistemi de siyah beyaz taramaydı. Bunda fotoğraf, Red, Gren ve Blue asetat'lar için ayrı ayrı üç defa taranıyordu. Daha sonra bunlar tek bir multichannel dokümanda birleştirilerek RGB'ye dönüştürülüyordu. Bugün bazı bilimsel ve astrolojik fotoğraflar da renk kusurları oluşabiliyor. Kanallar, görünen normal ışığa ek olarak radar, infrared, ultraviole gibi farklı ışık kombinasyonlarını taşıyabiliyor. Bazı dijital fotoğrafçılar Multichannel'ı kullanarak infrared ışıkları birleştirerek bunları görünen ışık tayflarına dönüştürüp sürreal çalışmalar ortaya koyabiliyor.

Ancak Multichannel en çok karmaşık spot renklerden oluşan renkli fotoğraflarda aracı bir araç olarak kullanılıyor. Örneğin, bu modu kullanarak Photoshop'ta transparan maskeler ya da seçim işlemleri için oluşturulmuş olan ekstra kanalları diğer fotoğraflarda kullanmak üzere saklayabilir¬siniz. Bunun için Multichannel resimleri PSD, Raw, PSB ve DCS gibi formatlarda kaydetmek gerekiyor. Multichannel, her ne kadar CMYK kadar olmasa da baskı dünyasında kullanılan bir mod'dur. Multichannel'da kanalla paletinde her renk için bir kanal tanımlanır. Ancak bu RGB ya da CMYK'dakinden biraz farklıdır. Burada diğerlerindeki gibi kompozit yani birleşik kanallar yoktur. O yüzden RGB ya da CMYK'dan Multichannela dönüşüm yapıldığında bazı renkler değişebilir. Multichannel, Photoshop'un herhangi bir renk aralığını tanımlayamadığı zaman kullandığı default modudur.